
Por veces, un catálogo desta natureza non é facticio ―isto é, resultado dun agrupamento convencional e arbitrario― senón o produto natural de moitos anos de persecución e amor dos libros, profesión case de fe, que para o bibliófilo empedernido que foi aquel bo bispo de Durham, Ricardo de Bury, era rexa servidume de alicerce divino: E este amor extático a Deus arrebatounos con tal vehemencia que, facendo renuncia doutros asuntos terrenais, vímonos devorados só pola paixón de adquirir libros.
En casos tales, a biblioteca devén unha sorte de palimpsesto permanentemente borrado e permanentemente reescrito. Porque opino, con Francisco Ayala, que una biblioteca nunca puede ser ideal; si no, sería una cárcel o una tumba. En realidad, una biblioteca es algo semejante a la naturaleza, de donde se extraen productos que uno necesita para el organismo. Cada libro cambia según el momento en que se lee y ningún libro es siempre el mismo libro.
Todo isto é o que eu percibo no Catálogo da Biblioteca Devoto Valle-Inclán, subhastada entre os pasados 22 e 24 de maio por Fernando Durán en Madrid, e que recibín por xentileza e amizade de Jorge Devoto del Valle-Inclán, fillo do esgrevio hispanista e musicólogo Daniel Devoto e María Beatriz, Mariquiña, a filla de don Ramón, el de las barbas de chivo. Impresionante biblioteca, inzada de anécdotas e curiosidades, que fala de anos de adicación á cultura e letras hispánicas, reflicte un amplísimo abano de apetitos intelectuais e testemuña o gran nivel de relacións persoais que o matrimonio Devoto Valle-Inclán mantivo, en España, en Bos Aires, París… cos máis selectos persoeiros da cultura da pre e posguerra: Pablo Neruda, Rafael Alberti, Cortázar. Borges, Seoane, Ricardo Molinari, Juana de Ibarbourou, Jorge Guillén, Juan Ramón Jiménez, Ramón Gómez de la Serna e un interminable etcétera deixaron estampadas as súas adicatorias nas portadas das obras, moitas deles primeiras edicións e xoias de bibliófilo (como se ve nos prezos de saída!), con que agasallaban xa a Devoto en solitario xa ao casal. Obxectivamente, un riquísimo repaso polas letras e a estética tipográfica da época. Subxectivamente, unha biblioteca para poñer a un verde de sa envexa. Dous dechados, de entre moitísimos:
Lote 699. BORGES, Jorge Luis: El tamaño de mi esperanza. 1ª edición, muy rara y apreciada por los bibliófilos. Se trata de uno de los libros renegados de Borges, que el autor compraba para destruir. Buenos Aires, Proa, 1926, cuarto, 153 p. +2 h. Rústica original. Ilustraciones de Xul Solar, primera colaboración gráfica del artista que sólo ilustró libros de Borges.
Salida: 500 euros.
Lote 1869. PETRARCA, Francesco. Sonetti, canzoni e trionphi. Importante edición incunable con dos partes en folio. Paginación varia. Encuadernado con pergamino. Venetia, Piero de Zohane, 1492-1494. Tipografía renancentista. Seis grabados xilográficos fuera de texto. Entre otros, contiene un exlibris de la biblioteca del Cardenal Farnese (1520-1589) […]
Salida: 6000 euros.
Alguén se anima?
No hay comentarios:
Publicar un comentario