Latrica Marica

Pois xa ben qué orixinal. O novo goberno galego. Concordo con algo que lin por aí. Creo que o descoñecemento público que arrodea a maior parte dos novos conselleiros responde máis a unha estratexia consciente do Premier ca a imposibilidade de ter formado un goberno de «notables». Nun país onde, á gran maioría, a forza váisenos pola boca, non ter literalmente nada que dicir dalguén —pois en tales condiciones sería xa ousadía botar a lingua a pastar (que para todo hai)— é a mellor garantía de deixalo funcionar e alá veremos. Por sus obras los conoceréis. Ben certo é que, entre o decretazo da lingua, a bendita Cidade da Cultura (da cal, por certo, hai pouco un bo amigo arquitecto asegurábame que está "chea de silicona"), o lío dos eólicos, a crise inmobiliaria… eu non lles arrendo a ganancia, pero, en fin, creo que cómpre concederlles, cando menos, o beneficio dunha dúbida construtiva.
De por parte, nesta circunstancia, tinguida da asepsia da tecnocracia, boto en falta unha cesión máis persoal, e mesmo íntima ou festiva, nas semblanzas que a prensa ofrece dos novos membros do noso executivo. Que tempos aqueles de Franco cando había novo goberno! Como reflexo de ser cada un dos novos ministros persoas de orde e como Dios manda, citábase con carácter preferente o nome das súas esposas e o número de fillos que, por regra xeral, era elevadísimo. Á parte dos apelidos (invariablemente fachas: Cotorruelo Sendagorta, Iturmendi Bañales, De Arrese Magra, López de Letona y Núñez del Pino, García del Ramal Cellalbo...), sempre me chamou a atención a cantidade de fillos que tiñan os ministros de Franco: casado con doña…. tiene nueve hijos; está casado con doña…. tiene once hijos… Gobernos había de su Excelencia que, sumada en conxunto a prole de todos os ministros, daría para alén da centena, creo eu. Agora, co rollo da protección de datos, calquera fai unha mención persoal! Unha cousa do máis aburrido. Dirá algo o Hola?