Momentos de frouxeira

Habitamos unha sociedade a tal punto sometida aos mass media que, ou un se bota ao monte, ou acaba cedendo, quéirao ou non o queira, á súa influencia. Lembro que, hai anos, cando Sito Pons era o home do momento no motociclismo patrio, cada vez que saía unha información relativa a el na caixa tonta, meu pai exclamaba extenuado: Dichoso Sito Pons! O mesmo penso eu cada vez que me mentan a Stieg Larsson: Dichoso Stieg Larsson! Pero, como de botarme ao monte, de momento, non lles teño moita gana -pois hai na chaira cousas que aínda suscitan o meu interese-, cedín, hoxe 24 de abril, ao bombardeo mediático do benemérito escandinavo e os seus best-sellers co gallo do día do libro, e merquei Los hombres que no amaban a las mujeres. O libro vén cunha cita de mérito en faixa exterior, asinada, nin máis nin menos, que por Ruiz Zafón, na que o autor de La sombra del viento se desmelena -é, claro, un dicir- cantando as loanzas do roman do seu colega hiperbórico, que en paz estea. Eu desconfío bastante dos libros con faixa, pois, como ocorría antes coas señoras, cando se lles solta, se desparraman e poden sobrevir sorpresas. Pero, en fin, xa lles contarei. O que non sei é cando será porque ando medio vago ultimamente e o libro ten 665 páxinas. Cando menos, non se dirá que o autor se fai o sueco...