De volta ás orixes

Non é a primeira vez, nin será a última, que nesta bitácora, adicada ―entre outros temas e intereses― á edición, me refiro a que, nunha ollada histórica, o pai do invento ―Hans Gensfleisch, de Gutenberg― aproveitou a tecnoloxía para poñela ao servizo da comunicación e a cultura, e así, dunha evolución sen solución de continuidade entre certos trebellos primitivos e a imprenta de tipos móbiles e reutilizables, naceu o libro moderno.
Hoxe en día, absolutamente indixestados dunha tecnoloxía que cremos omnipotente, o que facemos é normalmente o contrario: poñer a comunicación e a cultura ao servizo da técnica. Daí nacen produtos dunha absurda potencialidade como os dispositivos que almacenan 30 000 libros nas súas tripas sen que ninguén pare a preguntarse non qué senón para qué.
Unha das causas evidentes de que, malia non venderse unha escoba e lerse menos ca unha escoba, a produción editorial veña incrementándose imparablemente nos últimos anos é que simplemente podemos producir un libro en vintecatro horas dende o momento en que o autor o entrega composto cun procesador de textos. Nesta fuxida cara a non se sabe onde que impón a hipertecnoloxía, estamos, imperceptiblemente, voltando de novo ás orixes, ou, se se me permite a expresión, ás cavernas. Pensen unha cousa: a produción internacional de papel para impresora se ten multiplicado nos últimos anos. Saben por que? Pola absoluta estandarización do formato .pdf. Curioso, ¿non? Efectos sinerxéticos imprevisibles e paradoxais. Facía falta tanta alforxa para esta viaxe?