A salto de mata

A salto de mata. Así vivimos o día a día nesta vella e sacrificada pel de touro. Ando con moi pouco tempo esta tempada, de xeito que nin un vagar teño para unha reflexión serena (ai, tan necesitadiño anda o país de reflexión serena!). Con todo, un par de apuntes, que non podo resistir.
a) Entre o pastón que ZP vai meter en profes nativos de inglés e o que vai meter Rajoy (o meridiano máis famoso de España, ao dicir do meu pequeño) en deporte de elite, vannos crujir a impostos. Pero ca! Se os van baixar! (e, por riba, agasallarnos con 400 euros de devolución). Coño! A min non me dan as contas. Ao mellor é que non din toda a verdade…
b) Kosovo e Euskadi. Lémbrame, como pai, aquilo dos irmáns:
-¡Pues si a Pepito se lo compras yo también lo quiero, hala!
-Pero, cariño, a Pepito se lo compro porque se lo ha merecido.
-¡Pues yo también me lo merezco!
-No, cariño. Las cosas non funcionan así, verás...
O que segue é extenuante. Así é que Moratinos se cura en saúde. Sonche bos todos.