Librosebooks-Tintaeink-Papelepaper

Non observa Vde. que canta máis tecnoloxía temos máis amor sentimos pola tradición e máis nos resistimos a abandonar a autenticidade de procesos e actividades que esa mesma teconoloxía unifica baixo una pátina de aburrida uniformidade?
Hai, digamos, dous anos, falar do e-book era -máis ou menos- falar en termos de futuro, ou, para a maior parte dos editores, todo o máis en termos de presente-futuro. Hoxe, cando os dispositivos conviven con lavadoras e vitrocerámicas nos catálogos das áreas comerciais, o e-book é unha realidade presente, que ningún editor pode (nin, creo, quere) evitar nin soslaiar. Eu mesmo, como editor, teño afianzado este terreo con pasos firmes. Tamén como lector "testeime" (se así se pode dicir) nos últimos meses co meu Invesbook, cacharro, por certo, antediluviano onde os haxa, e podo dar fe de que, se a lectura "prende", de cinco minutos sobran tres para esquecer o soporte. É mais, como dispositivo de lectura unibraquial (neoloxismo ad hoc que refiro a aquelas actividades que requiren dun só brazo dos dous que, por fortuna, dispoñemos), o e-book resula comodísimo, por exemplo, na praia, emprazamento onde a extremidade excedente debe destinarse, con frecuencia, a outros mesteres como facer viseira para protexer a vista do sol ou suxeitar un extremo da toalla para que non saia disparada como efecto do violento nordés, tan caro ao noso litoral. A lectura dunha entretida novela vampírica -en extremo gótica e sanguínea- de co-autoría de Guillermo del Toro intitulada Nocturna, lectura verificada sobre as páxinas electrónicas do meu chintófano, supuxo un inesquecible e relaxante exercicio estival, sobre a miña xa expresada devoción polo xénero dos incisivos hipertrofiados.
Con todo, observo que o e-book, con toda a súa carga de asepsia e aniquilación das xerarquías físicas do libro, chega, paradoxalmente, nun momento de extraordinario desenvolvemento estético e material da edición impresa. Quero dicir que nunca se editou co mimo, minuciosidade e amor ao obxecto libro cos que se edita hoxe. Podería poñer innúmeros exemplos, pero bástelle ao lector para comprobalo darse unha volta por calquera libraría de certa calidade. Por outra banda, e isto xa o veño advertindo dende hai tempo, estase voltando a unha acción editorial afastada da obsesión polo negocio que acompañou a edición dende a emerxencia da internet e as punto com. Este verán, grazas a unha vella amiga de Boston, tiven coñecemento de Neponset River Press, unha pequena editorial familar e artesá, comandada por Bob & Kate, que publican, coa delectación e o exquisito amor polo detalle propios dun ourive, orixinais de amigos, poemarios, coleccións de haiku, libros de música tradicional norteamericana, pintura, ou aqueloutros títulos en dominio publico (teatro, novelas, contos...) que lles acaen, só polo pracer de editar, a partir dun mínimo investimento. Así, o produto transporta -como o doce de marmelo que facía a miña tía Carmiña- o arrecendo da mesura, do savoir faire e -que nunca falte- do entusiasmo polo labor ben feito.