16.11.07

Mi moto alpina

Un alto no camiño, se se me desculpa a escatoloxía. Isto que vai a seguir parece o verso dun poema automático e absurdo daqueles que tanto gustaban aos surrealistas:

Mi moto alpina derrapante

Sen embargo ten truco. Probe a dicilo todo co a: ma mata alpana darrapanta. Ben. Agora co o. Superbe! Agora co e.

Have a nice weekend!

7 comentarios:

Anónimo dijo...

:-O!!!
jajaja!!!...
esta "salida de tono" bloguera merece un comentario:
¡Buen fin de semana para tí también!
Besos,
La Independiente

FrancisMR dijo...

Inesperado pero aforunado kit-kat: fíxome rir.
Boa fin de semana!!!

Anónimo dijo...

Teña coidado na urbanización co amoto ese.

juan l. blanco valdés dijo...

Alégrame que lles gustara. A min tamén fíxome moito chiste, que creo mitiga unha eventual percepción de mal gusto.
Saúdos (e a ver se chove!).

Anónimo dijo...

Efectivamente, unha enorme e preciosa rutura da rutina blogueira. Tremenda gilipollez que me apunto para romper o xeo en calquera reunión que o mereza.

juan l. blanco valdés dijo...

Coidado, amigo DH, non vaia ser que fira algunha sensibilidade e no canto de romper o xeo lle rompan a Vde. outra cousa...
Terei coidado co amoto.

Anónimo dijo...

Non, perda coidado. No meu mundo estas tonterías sempre son ben recibidas (doutro xeito non me permitirían a entrada nel).