Borrow, o avó, Manolo Diéguez e eu

Debo á xentileza e erudición do meu bo amigo Manolo Diéguez a suxestión de compra da primeira edición española de La Biblia en España, de George Borrow, un dos meus libros de cabeceira, como Manolo sabe, e a quen dediquei neste recuncho a mostra da miña admiración. A suxestión de Manolo acendeu unha alerta que, ao pouco, foi un recordo e, en segundos, unha certeza. Da biblioteca do avó -republicano de Casares, represaliado e bellísima persoa, segundo contan, pois non cheguei a coñecelo- recupero o segundo volume desa excelente edición princeps de Jiménez-Fraud (colección Granada, Madrid, 1921, en tradución de Manuel Azaña, logo recuperada por Alianza). Na imaxe, a ficha do libro, manuscrita do avó, coa súa letra clara de pendolista (foi secretario do xulgado da Estrada), supoño que haberá sesenta ou setenta anos, co número de biblioteca 682. Hai herdos impagables, cargados de intensidade emocional, a chamada atávica da tribo; hai vontades case imperceptibles, que, como sombras alongadas, tinxen a nosa existencia de sentido. Puido intuír o avó que o seu amor aos libros, setenta anos despois de ter el trazado esta ficha de rexistro, ía perpetuarse no comentario desta bitácora dixital? Permitídeme crer que si.