Cito textualmente: «Un dos mellores relatos
de fantasmas que teña eu nunca lido é Día
de difuntos (All Souls, 1937) da
autora norteamericana Edith Wharton, unha peza breve, no que a
condensación do tempo, o silencio, a soidade e a sensación de abandono da
protagonista chegan a converterse a ollos do lector en algo case físico,
opresivo, mesto como as tebras na noite escura. Un deses contos nos que o
lector non alenta ata o final. Wharton foi no seu tempo (1862-1937) unha
adiantada da máis rabiosa modernidade. Déase Vde. unha volta pola súa biografía
e descrubrirá unha muller culta, refinada, rompedora, progresista e encantada
de vivir e experimentar. Viaxeira infatigable, Ms Wharton visitou España
mediando a década dos vinte e fixo o camiño de Santiago. Agora, a curiosidade e
entusiasmo da miña prezada amiga e magnífica especialista en literatura
norteamericana Patricia Fra, que atopou na universidade de Yale os
diarios manuscritos da viaxe, vanme facer o agasallo de publicalos nas prensas
da Universidade de Santiago. O libro levará, ademais da reprodución facsimilar
dos manuscrito e a súa transcrición inglesa, a tradución anotada en castelán e
galego, unha introdución da propia Patricia e unha morea de material
fotográfico da época. Froita en doce para calquera editor. O libro aínda non é.
A partir de agora, imaxinándoo, imaxinado o libro que a Ms Wharton lle gustaría
―clásico pero
moderno, canónico pero atrevido, sobrio pero vivo―, o libro empeza a ser. É a parte máis fermosa e
excitante da aventura editorial: pensar o
libro. Meter na túrmix todos os criterios que ao noso xuízo deben intervir
en destilar un contedor final á altura do contido. O máis apaxionante do
proxecto é que non o vou facer eu: pensar o libro e poñer tal pensamento por
obra ata a edición final será o traballo de fin de mestrado dunha alumna do noso
Mestrado en Edición, Paula Cantero, que o realizará baixo a miña titorización.
De certo que eu vou aprender máis ca ela. Porque, cando un quere, nunca deixa
de aprender». Fin
da cita textual. Postei este artigo o 27 de marzo de 2011.
Hai hoxe unha semana, o xurado dos
Premios da Crítica encargado de premiar a mellor investigación publicada en
Galicia en 2011 estimou que o libro merecía tal galardón. É o momento da fría
conclusión: crer honestamente no valor do que facemos. Así de simple (ou de
complicado).
No hay comentarios:
Publicar un comentario