tag:blogger.com,1999:blog-17101091.post6275306373224428740..comments2023-09-27T06:42:01.050-07:00Comments on fragmentos da galaxia: Retornos e biles negrasjuan l. blanco valdéshttp://www.blogger.com/profile/09886157421866650952noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-17101091.post-85450898182106926292008-09-04T02:47:00.000-07:002008-09-04T02:47:00.000-07:00Benvida e ben achada de novo, amiga Donagalaica. É...Benvida e ben achada de novo, amiga Donagalaica. Élle ben duro en efecto, pero, en xeral, a min a experiencia dime que resulta máis duro pensalo ca poñerse ao tallo. En fin.<BR/><BR/>Lieber Arume,<BR/>Dea, pois, por montado o ágape. E se, ademais, o abona, <I>miel sobre hojuelas</I> (xa sabe que todo o que cae na rede é peixe, maiormente en tempos de crise coma os que corren). A don Luís Aguilé, polos cravos de Cristo, déixeo quedar.<BR/>E obrigado polas (inmerecidas gabanzas) e fidelidade. Non <I>repunanta</I> vostede en absoluto.juan l. blanco valdéshttps://www.blogger.com/profile/09886157421866650952noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-17101091.post-46646856715660215912008-09-03T16:02:00.000-07:002008-09-03T16:02:00.000-07:00Eu sonlle devoto: sígoo sempre. Pero son tan perfe...Eu sonlle devoto: sígoo sempre. Pero son tan perfectos os seus posts que deixan pouco espazo para o comentario: só para a loubanza e esta, como vostede sabe, se se repite moito faise repunante (sen g). Así que dease por felicitado por xunto. E saiba que me ten de lector fijo.<BR/>O da olívica minerva pensei que era un prato de fastfood, pero despois de pensalo un pouco dixen: arrecarallo, temos que quedar pero en serio serio. Monto un ágape por menos que canta Luis aguilé.Manuel Ángel Candelas Colodrónhttps://www.blogger.com/profile/02473324517560319781noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-17101091.post-51159847046317007972008-09-02T11:23:00.000-07:002008-09-02T11:23:00.000-07:00Faise, faise máis levadeiro ao atopar con este blo...Faise, faise máis levadeiro ao atopar con este blog amigo, pero é duro de carajo.<BR/>Hai quen bota contas, até dentro de 48 semanas non haberá descanso tan duradeiro. Os días son máis curtos -e estes que temos máis grises-, pechouse a casa de verán, pecháronse as sombrillas... Mais eu confío que setembro nos regale algunha fin de semana de sol e praia e tamén en que neste curso que comeza a vida nos regale algunha que outra agradable sorpresa, ou, no seu defecto, que nos deixe como estamos.<BR/>É un pracer atopalo de novo.<BR/>Comezamos!!!<BR/>Saúdos cordiais.donagalaicahttps://www.blogger.com/profile/05635627990282180744noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-17101091.post-30008396827909589292008-09-02T05:27:00.000-07:002008-09-02T05:27:00.000-07:00Coño, don Manuel! Enorme pracer velo de novo por e...Coño, don Manuel! Enorme pracer velo de novo por estes pagos, facendo parte, ademais, da lexión da bile negra (bandeiría que, doutra banda, xa intuía eu en vostede). <BR/>Este outono, impartindo aulas de certo máster na olívica minerva, agardo ter pé -iso espero- para máis dun grato encontro con V.E. Apertas.juan l. blanco valdéshttps://www.blogger.com/profile/09886157421866650952noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-17101091.post-13548044190268124042008-09-02T00:17:00.000-07:002008-09-02T00:17:00.000-07:00Xa somos dous, don Juan, desa especie atrabiliaria...Xa somos dous, don Juan, desa especie atrabiliaria.Anonymousnoreply@blogger.com