16.11.07

Mi moto alpina

Un alto no camiño, se se me desculpa a escatoloxía. Isto que vai a seguir parece o verso dun poema automático e absurdo daqueles que tanto gustaban aos surrealistas:

Mi moto alpina derrapante

Sen embargo ten truco. Probe a dicilo todo co a: ma mata alpana darrapanta. Ben. Agora co o. Superbe! Agora co e.

Have a nice weekend!
en

7 comentarios:

  1. Anónimo11:02 a. m.

    :-O!!!
    jajaja!!!...
    esta "salida de tono" bloguera merece un comentario:
    ¡Buen fin de semana para tí también!
    Besos,
    La Independiente

    ResponderEliminar
  2. FrancisMR11:10 a. m.

    Inesperado pero aforunado kit-kat: fíxome rir.
    Boa fin de semana!!!

    ResponderEliminar
  3. Anónimo2:28 p. m.

    Teña coidado na urbanización co amoto ese.

    ResponderEliminar
  4. juan l. blanco valdés3:17 a. m.

    Alégrame que lles gustara. A min tamén fíxome moito chiste, que creo mitiga unha eventual percepción de mal gusto.
    Saúdos (e a ver se chove!).

    ResponderEliminar
  5. Anónimo4:17 a. m.

    Efectivamente, unha enorme e preciosa rutura da rutina blogueira. Tremenda gilipollez que me apunto para romper o xeo en calquera reunión que o mereza.

    ResponderEliminar
  6. juan l. blanco valdés8:05 a. m.

    Coidado, amigo DH, non vaia ser que fira algunha sensibilidade e no canto de romper o xeo lle rompan a Vde. outra cousa...
    Terei coidado co amoto.

    ResponderEliminar
  7. Anónimo9:05 a. m.

    Non, perda coidado. No meu mundo estas tonterías sempre son ben recibidas (doutro xeito non me permitirían a entrada nel).

    ResponderEliminar