2.11.06

Eran horas!















Benvida, reveladora.

Suenas
a elementos que se alían
para darme de sí
lo más profundo,
acaso como el día
en que moría
el viento y comprendimos
que la nada nos espera
más allá de nuestra personal tiniebla.

3 comentarios:

  1. Anónimo4:59 a. m.

    Carai, que benvida máis chula... Moitas gracias. Teño visitantes de luxo ;-)

    ResponderEliminar
  2. Anónimo8:52 a. m.

    Pois esta é mellor. Adiviña adiviñanza: unha cruz na eira entre o palleiro de centeo coas pallas no cu. ¿Cal é o nome do vixía?

    ResponderEliminar
  3. O vixía entre o centeo? Por certo desapareceu este blog? Se vas a ovixia.blogspot.com mándache a un sitio rarísimo.
    Saúdos.

    ResponderEliminar